Not Yet Human / No Longer a Puppet - Group Exhibition - e1 Art Galley (2025)

Not Yet Human / No Longer a Puppet

 Group Exhibition - e1Art Gallery

Curator: Mehrnoush Kamand / Ramin Saeidian

Friday, August 8, 2025 
️Daily Visiting Hrs: 4-8 pm Exhibition will run through August 29th.

 


I Was My Father’s Mother

This work was shaped solely by a photograph of my father’s mother—a woman neither my father nor I ever saw. Our only image of her is this single photograph, stapled to her birth certificate, a copy of which came to us by chance after her death.

My father sometimes called me “Mother”; in his moments of tenderness he placed me in her position. For years I wore that mask without knowing what his mother had actually looked like. My father summoned the absence of her image through my own being—an imagined figure: solitary, distant, unknown, unreachable, and forever absent.

From that photograph I made a cyanotype print—a process bound to the traces of time and light, an act of bringing something from the past into the present, of recalling a memory, of calling forth that which is no longer here. The image I have made is less a representation of a face than an embodiment of absence—a confrontation with a loss sedimented in our family memory.

The identity that appears here is neither fixed nor definable. In contemporary theory, identity is understood not as an essence but as an ongoing process—always suspended between roles and generations, between absence and presence, between memory, imagination, and desire.

For me, creating this image was not merely an exercise in remembrance or meaning-making; it was an attempt to dwell within that suspension, to redefine the self in a world whose boundaries are constantly shifting.

 

«من مادرِ پدرم بودم»
این اثر را تنها عکس مادرِ پدرم شکل داده؛ زنی که نه من، و نه پدرم هرگز او را ندیده‌ایم و تنها تصورمان از او خلاصه می‌شود به همین تصویر که روی شناسنامه‌اش منگنه شده بود و نسخه‌ای از آن، پس از مرگش به‌طور اتفاقی به دستمان رسید. پدرم گاهی مرا «مادر» صدا می‌زد؛ در قربان‌صدقه‌هایش من را جای او می‌نشاند. من هم این نقاب را سال‌ها بر چهره داشتم؛ بی‌آن‌که بدانم مادر او در واقعیت چه شمایلی داشت. پدر، غیاب این شمایل را در شکل بودنِ من احضار می‌کرد. شمایلی تک‌چهره، دور، ناشناس و دست‌نیافتنی و همواره غایب. از آن عکس با تکنیک سایانوتایپ نسخه‌برداری کرده‌ام؛ چاپی که با رد پای زمان و نور سر و کار دارد و کنشی‌ست برای احضار چیزی از گذشته به حال، یادآوری خاطره‌‌ یا فراخواندن «آن»ی که دیگر نیست. تصویری که ساخته‌ام، بیش از آن‌که بازنمایی چهره باشد، تجسم «غیاب» است؛ نوعی مواجهه با فقدانی که در حافظه‌ خانوادگی‌مان رسوب کرده. هویتی که اینجا ظاهر می‌شود، ایستا یا تعریف‌پذیر نیست. در نظریه‌های معاصر، هویت نه به‌مثابه جوهر، که به‌عنوان فرایندی در حال شدن فهم می‌شود؛ و همواره میان نقش‌ها، نسل‌ها، غیاب و حضور، خاطره و خیال و تمناها معلق است. برای من، ساختن این تصویر فقط تمرین یادآوری و معنابخشی نبود، تلاشی بود برای زیستن در این تعلیق، و بازتعریف خویشتن در جهانی‌ که مرزهایش مدام جابه‌جا می‌شود.

نه هنوز انسان / نه دیگر عروسک

نمایشگاه گروهی

کیوریتور: مهرنوش کمند / رامین سعیدیان

آرتیست‌ها: سپیده آزاد / علیرضا آستانه / شقایق احمدیان / نجمه پاشایی / محمد جعفر پاکروان / مریم تخت‌کشیان / هومن ترابی/ حسین تمجید / مریم جهانی / شقایق جهانبانی / سعید چلنگر / ادی حکمی / مینا حسنی / فائقه خراسانی / حمیدرضا خردمند / رئوفه رستمی / امیرمهدی زاهدی / هدی زرباف / محمودرضا زندپور / سارنج / فاطمه سلخور / علی شایسته / مهدی عابدینی / پگی عباسپور / پریسا عباسی / نجوا عرفانی / علیرضا غلامی/ علی قطره / صالح کاظمی/ امیر کمند/ شهرزاد گل‌محمدی/ غزل مروی/ مولود مظاهری/ نفیسه معینی/ عاطفه نام‌آور/ نیک‌ آزاد / نبراس هویزاوی / عادل یونسی

 گشایش: جمعه ۱۷ مرداد ۱۴۰۴ ️